Horrory… Wielu ludzi na świecie jest ich wiernymi fanami i przyjmują je z lekkością, inni natomiast odwracają co chwilę głowę i zakrywają oczy, ale mimo to oglądają… Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, dlaczego właściwie ludzie upodobali sobie oglądanie filmów, które przysparzają raczej negatywne emocje i powodują strach?
Horrory jako terapia lęków
Myślę, że każdy w swoim życiu obejrzał chociażby jeden horror. Co czujemy w momencie oglądania strasznego filmu, wprawiającego nas w niespokojny nastrój? Dlaczego to robimy, skoro zwykle uczuciem tym jest strach? Ciekawe zjawisko, ponieważ z jednej strony boimy się, a z drugiej czujemy pragnienie dalszego trwania przed ekranem. Od psychologicznej strony właśnie ten strach sprawia, że ciągnie nas do wgłębiania się w przerażające historie. Istnieje teoria, która mówi o tym, że oglądanie horrorów w jakimś stopniu, w bezpieczny sposób, uzewnętrznia nasze lęki. Dzięki temu, możemy rozładować emocje i obawy, które gdzieś w sobie trzymamy. Oglądając na ekranie to, co nas przeraża może wręcz pomóc i dla niektórych okazać się dobrą terapią.
„Rozrywka” na swój sposób
Innym aspektem jest pewien rodzaj „rozrywki”, którą dostarczają horrory. Słowo „rozrywka” nieprzypadkowo znalazło się w cudzysłowie, ponieważ nie jest to forma odprężenia i rozśmieszenia odbiorcy, jak na przykład w przypadku komedii. Jest to raczej forma pewnego pobudzenia, poczucia adrenaliny. Niektóre osoby bardzo lubią takie odczucia, a strach podczas oglądania horroru jest dla nich ciekawym doznaniem, które im odpowiada. I właśnie ze względu na to doznanie, w jego repertuarze horrory znajdują się dosyć często. Jednak z adrenaliną tą bywa różnie, tak jak przy uprawianiu sportów ekstremalnych czy skoku z paralotni. Jedna osoba to lubi i wręcz jej potrzebuje, dla innej zaś uczucie to jest ciężkie do zniesienia. Dlatego też niektórzy ludzie, z większą wrażliwością na tego typu wrażenia, unikają oglądania horrorów, ponieważ dostarczają im one zbyt trudnych przeżyć, o których rozmyślają dużo dłużej niż podczas trwania filmu. Stąd też wynika częsty podział na ludzi lubiących horrory oraz osoby omijające je szerokim łukiem. Jedno jest pewne – horrory dostarczają udowodnionych, fizjologicznych doznań.
Podróż w nieznane
Zazwyczaj horrory nie skupiają się na typowych, codziennych problemach i przyziemnych kwestiach. Właśnie ta „podróż w nieznane” jest częstym powodem ich oglądania. Ludzie lubią zagłębiać się w nieznane dla nas światy, różne dziwne stworzenia, tajemnicze historie. Podobnie jak z fantastyką, świat, który dla wielu osób jest zagadkowy, jak i związane z nim różne aspekty po prostu ciekawią. W przypadku horrorów, mowa tu zwykle o świecie równoległym i istotach pozaziemskich.
Różnorodność
O historii kina grozy można by mówić długo, ponieważ początki sięgają aż przełomu XIX i XX wieku. Warto jednak wspomnieć o wielości podgatunków horrorów, które wykształciły się na przestrzeni lat. Najbardziej znanymi współcześnie rodzajami są filmy o zmniejszającej się liczbie bohaterów, zwykle spowodowaną działaniami psychopaty (slasher), na przykład „Krzyk” czy cykl „Teksańska masakra piłą mechaniczną”, filmy z dużą ilością krwi i brutalnością (gore), np. seria filmów „Piła” oraz ghost movies, związane z tematyką zjawisk paranormalnych. Przykładami tego typu filmów mogą być ,,Naznaczony” czy „Obecność”.
Rodzajów horrorów jest wiele i zwykle dotyczą innych aspektów. Na każdego działają różne bodźce, a więc jeden człowiek będzie w większym stopniu bał się oglądając film o psychopacie, w którym krew leje się co moment, dla innego natomiast, zjawiska paranormalne i duchy będą dużo bardziej przerażające. Jednak filmy te łączy jedno – mają w odbiorcy wzbudzić strach, przerażenie czy też niepokój. Jak widzimy, to właśnie one, wydawać by się mogło – negatywne wrażenia, w dużej mierze powodują popularność, którą cieszą się horrory.
Niekulturalni 